Het einde van een mooie reis

Kilometerstand: 7225 km

Op zondag 7 augustus 2022 zijn we weer naar huis gereden. We zijn precies een maand op pad geweest.

Na het ontbijt in Gargilesse hebben we afscheid genomen van Ester en zijn we rond half tien vertrokken naar Nederland. We wilden de "zwarte zaterdag" vermijden en hebben derhalve besloten om op zondag te reizen. Dat heeft als voordeel dat er heel weinig vrachtverkeer is.

Onderweg bleek dat meer mensen hetzelfde hadden gedacht, want het was druk. Niet op de A20, dat viel wel mee, maar na Vierzon, toen de A71 erbij kwam, werd het al drukker. Bij Orléans komt dan nog de A10 erbij en tegen de tijd dat we bij Parijs waren en ook nog het verkeer uit de richting Lyon aansloot, was het een komen en gaan van allerlei vakantieverkeer. Desondanks konden we behoorlijk doorrijden, totdat we in de buurt van Nogent-sur-Marne kwamen. Daar bleek, vlak voor een tunnel, de route richting Lille opeens afgesloten. Je zou verwachten dat er dan een omleiding staat aangegeven, maar in Frankrijk is dat blijkbaar niet altijd het geval. We moesten van de snelweg af, kwamen terecht in één van de voorsteden van Parijs, met rotondes en stoplichten en met een druk verkeersaanbod kost dat tijd. We zijn maar met de meute meegereden en kwamen na drie kwartier weer terecht op wat een invoegstrook van de A86 bleek te zijn. Daarna waren er geen problemen meer, totdat we Antwerpen bereikten. Bij de Kennedytunnel zijn ze al een hele tijd bezig om daar een goede verbinding tussen Antwerpen, het havengebied en het achterland te maken. Dat gaat ongetwijfeld ook lukken, maar nu nog even niet... Ook hier stonden we dus in de file en dat betekende weer een extra half uur. 

Als je echter kijkt naar de enorme files die er op de dag hiervoor waren, was dit eigenlijk een lachertje. Maar ja, je wilt naar huis en dan wil je graag doorrijden...

We hebben deze thuisrit besloten op de manier zoals we dat bijna altijd doen: aangaan bij een van de vele Van der Valk-restaurants die Nederland rijk is. Dit keer werd het, zoals zo vaak, Vianen. Even lekker achterover zitten na een rit van een kleine 900 kilometer blijft toch altijd weer een heerlijk momentje. Daarna snel naar huis gereden om te kijken of onze hond, Cayou, (ooit 14 jaar geleden gevonden in Frankrijk), ons nog zou herkennen. Gelukkig bleek dat wel het geval en bleek hij in goede gezondheid en goed verzorgd te zijn door vrienden van ons. De auto verder uitpakken en de was is een gebeuren voor de komende dagen.

We kijken terug op een prachtige reis, die heel veel indrukken heeft opgeleverd, die de komende weken nog wel verder zullen beklijven. We hebben prachtige steden en kerken gezien: San Sebastian, Bilbao, de kathedraal van Santiago de Compostella, Porto en het landschap in het noorden van Portugal vonden we fantastisch, Oviedo was een stad die zeker de moeite van een bezoek waard is en Salamanca en de Pyreneeën waren dat absoluut ook. De kust bij Fisterra is zeer indrukwekkend. En ook de Franse stukken, die we zelf hebben toegevoegd, waren meer dan de moeite waard. Maar ja, dat mag je ook verwachten van echte frankrijkgangers, zoals wij... We hebben het gevoel dat we minstens drie maanden zijn weggeweest. Maar het is toch ook fijn om weer thuis te zijn. En dat is heel belangrijk...