Een dag met mooie uitzichten

Kilometerstand: 3965 km

Vandaag was geen reisdag en dus hadden we tijd om wat meer van de omgeving te bekijken. En zoals we gisteren al vermeldden: die is het bekijken meer dan waard! We zitten in een gebied dat wat ons betreft echt in de top-tien van mooiste gebieden komt te staan.

We hebben eerst Lamego maar eens verkend. Het is een van de grotere plaatsen hier, maar veel kleiner dan de steden waar we tot nu toe geweest zijn. Het heeft een aardige kerk, de Santa Maria de Almacave, die wij bekeken hebben. Er zijn nog meer kerken, zelfs een kathedraal, maar het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt is toch wel het sanctuarium de Nossa Senhora dos Remédios. Dit heiligdom ligt hoog boven de stad. Je kunt er naar toe lopen via een enorm pad met trappen, beelden en kapellen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat wij ervoor gekozen hebben om, gezien de warmte, met de auto omhoog te gaan. Het is een prachtig heiligdom en de foto's die we gemaakt hebben getuigen daar van.

Daarna hebben wij een rit gemaakt naar het dorpje Pinhão, een klein plaatsje op zo'n 35 kilometer van Lamego. Het plaatsje zelf stelt niet zoveel voor, maar ze hebben een stationnetje met prachtige Portugese azuleo's (wandtegels). En die waren het bekijken absoluut waard. Vervolgens zijn we doorgereden naar een hooggelegen uitzichtpunt ("miradouro" heet dat hier), bovenop een van de heuvels. Die heuvels zijn bedekt met wijngaarden en bovenop ligt dan een dorpje, waarvan je, als je beneden bent, je niet kunt voorstellen dat je daar met de auto kunt komen. Maar toch lukt dat, via een redelijke weg, soms wat smal, met haarspeldbochten en met bovenin het dorpje een paar nauwe en steile doorgangen, waarvan je hoopt dat je geen tegenliggers krijgt. Maar je moeite wordt beloond: een prachtig uitzicht over de vallei, met de Douro die daar doorheen stroomt. Adembenemend! En dan ontmoet je daar bovenop die berg zomaar opeens een Nederlands en een Vlaams stel, die daar een villa hebben gehuurd vanwege een bruiloft van een van hun gezinsleden, die met een Portugees meisje is getrouwd. Er ontstond een heel gezellig gesprek. Dat is nou het leuke van op reis zijn: onverwachte ontmoetingen met mensen die je niet kent, waar je even heel gezellig mee praat en die je daarna waarschijnlijk nooit meer zult zien.

Toen we weer beneden in Pinhão waren hebben we wat gedronken en gegeten en daarna zijn we teruggereden naar ons hotel om nog even lekker te zwemmen, te zonnen en te lezen. Gegeten hebben we vanavond in Lamego, op een groot plein bij een klein restaurantje waar ze prima bacalao serveerden. Dat is een soort kabeljauw (klipvis), die eerst gedroogd wordt en die inmiddels is uitgegroeid tot het nationale gerecht van Portugal. Er schijnen wel 35 verschillende manieren te zijn waarop je dit gerecht kunt klaarmaken en ieder restaurant heeft er wel een paar van op zijn menu staan. Evelien had de gegrillde variant en Fred een variant die geserveerd wordt in een dakpan die in de oven wordt gezet. Prima te eten, zeker met een lekkere fles vinho verde erbij. Morgen verlaten wij Portugal weer, toch wel met enige weemoed. Want wat is het hier ongelofelijk mooi!