Naar Lamego

Kilometerstand: 3859 km

Vandaag hadden we een relatief korte rit: van Guimarães naar Lamego. Die laatste plaats ligt tegen de Dourovallei aan. We hebben bij de navigatie aangegeven dat we vandaag geen tolwegen en geen snelwegen wilden rijden en dat bleek een prima keuze! Wat een schitterend gebied! De Douro stroomt door het noorden van Portugal min of meer van oost naar west, om uiteindelijk bij Porto in zee uit te monden. De streek eromheen staat te boek als het gebied waar heel veel wijnbouw is: vooral voor de portwijnen, maar de Dourostreek kent ook zijn eigen Dourowijnen.

Het landschap is heel heuvelachtig, met overal dorpjes, klein en wat minder klein, die tegen of op de heuvels liggen. Het zorgt ervoor dat het landschap heel afwisselend is met steile wegen en machtige uitzichten, soms echt kilometers ver weg. Heel anders dan het landschap in Gallicië: dat vonden wij donker en ook best wat saai. Maar hier is het licht met weidse uitzichten. Ongelofelijk mooi!

Vanuit Guimarães zijn we eerst een stuk naar het oosten gereden om vervolgens weer richting het zuidwesten te gaan. Op die manier kom je uiteindelijk langs de Douro uit. Wij hebben de zuidoever gevolgd, dat wil zeggen dat we soms langs de rivier reden, maar meestal heel hoog daarboven. En dat alles in prachtig zonnig weer. Wel warm: een graad of 33! En dan is het heel bizar dat je overal langs de weg borden ziet staan die waarschuwen voor gladheid en voor de aanwezigheid van sneeuwschuivers!

De terrassen waar de druiven worden verbouwd zijn zeer steil. Het lijkt ons een behoorlijke klus om die vruchten te oogsten. Waarschijnlijk vindt de pluk plaats met de hand en worden de druiven in grote manden gedaan, die de plukkers op hun rug dragen.

We hebben een koffiestop gemaakt in Caldas de Aregos, een klein kuuroord. Daar zagen we aan de overkant van de rivier een heel stuk bos dat was afgebrand tot vlakbij de huizen. Het moet een angstige ervaring zijn geweest voor de mensen die daar wonen! Daarna zijn we rustig doorgereden over steile en hoge wegen naar ons hotel in Lamego. Dat blijkt een prachtig hotel te zijn, nog niet zo oud met een spiksplinternieuw zwembad. Wij hebben daar deze middag heel graag gebruik van gemaakt, want, zoals gezegd, het was behoorlijk warm. Het eten bestond uit een proeverij van drie wijnen (wit, rood en witte port) met een aantal streekkazen, ons aangeboden door het hotel. Na nog een heerlijke toast met zalm en ei hebben we onze hotelkamer opgezocht om een beetje bij te slapen. 

Het maken van mooie foto's bleek best lastig, want de wegen zijn smal, bochtig en steil en dat betekent dat je je auto niet zomaar even langs de kant kunt zetten om uit te stappen en een foto te maken. Misschien dat we morgen nog wat meer kunnen laten zien, want dan willen we nog een korte rondrit door deze prachtige streek maken.