Terug naar Amman

Het valt ons op dat de mensen in Aqaba veel traditioneler zijn dan wat we tot nu toe hebben gezien. Je ziet hier veel vrouwen in een boerka op straat lopen en ook kom je regelmatig vrouwen in een nikab tegen waarbij alleen de ogen zichtbaar zijn. Misschien komt het doordat je hier dichtbij Saoudi Arabië bent en dus ook dicht bij Mekka en Medina. Vanmorgen zijn we nog even richting de haven gelopen en dan kom je ook langs het openbare strand. Bikini's en zwempakken zie je hier niet, of het zou van een verdwaalde toerist moeten zijn. Mannen lopen gewoon met ontbloot bovenlijf de zee in, vrouwen doen dat in hun hele gewaad.

Iets anders dat ons opvalt is dat de mensen bijzonder vriendelijk zijn. Ook in de winkels. Je kunt rustig ongestoord rondkijken en dat is een verademing in vergelijking met landen als Turkije en Egypte. Er wordt soms thee aangeboden, er wordt gelachen en ook als je niets koopt blijft men vriendelijk en beleefd. Wij vinden dat dit best wel eens gezegd mag worden.

Om 12.00 uur vertrokken we voor een lange rit naar Amman, 325 kilometer noordelijker. De rit ging over de Desert Highway, de snelweg die van Aqaba naar Amman loopt. We hebben één korte sanitaire stop gemaakt en daarna was het weer doorkachelen. Naarmate we dichter bij Amman kwamen werd het steeds drukker en ook steeds grijzer in vergelijking met Aqaba, waar vanmorgen juist de zon weer was gaan schijnen.

Onderweg vertelde onze Palestijnse gids nog allerlei wetenswaardigheden over zijn land, waarvan we er één zullen uitlichten. In Jordanië is bigamie, dus het hebben van meerdere vrouwen, wettelijk toegestaan. In het grijze verleden kon een man net zoveel vrouwen hebben als hij wilde, (koning Salomo had er meer dan duizend!) maar op enig moment werd dat beperkt tot 30. Nu is het zo dat een man in Jordanië vier vrouwen mag hebben. Maar daar zitten wel een aantal regels aan vast om de vrouwen te beschermen. Zo mag een man alleen trouwen met een volgende vrouw, als zijn huidige vrouw(en) dat goed vinden. En hij moet al zijn vrouwen op dezelfde manier behandelen. Dat betekent dat als hij een huis van 100.000 dollar koopt voor één  van zijn vrouwen, dan moet hij dat ook voor de andere vrouwen doen. Als hij de ene vrouw een dure auto cadeau doet, moeten de andere vrouwen ook een auto krijgen van dezelfde waarde. Doet de man dat niet, dan kunnen de vrouwen naar de rechter stappen en die kan de man veroordelen tot een gevangenisstraf. In de praktijk komt het erop neer dat bijna iedere man in Jordanië met één vrouw is getrouwd. Twee komt soms ook nog wel voor, maar drie of vier vrouwen zelden of nooit. Het is simpelweg niet te betalen! Alleen de hele rijke mensen kunnen zich drie of vier vrouwen veroorloven.

In Amman hebben we de moskee bezocht, die genoemd is naar de opa van de huidige koning. De officiële naam van de moskee luidt: "De Moskee van de Martelaar Koning Abdullah bin Al-Hussein". Het is de moskee waar de koninklijke familie regelmatig komt en tevens de enige moskee in Jordanië waar niet-moslims toegang hebben.

We hebben met de groep in Amman gegeten in een prima restaurant. Aan het eind van de maaltijd werd er een grote taart binnengebracht, want het bleek dat drie leden van onze reisgroep, zonder dat we dat wisten, tijdens deze vakantie jarig zijn geweest.

Toen we met de bus eindelijk ons hotel wilden opzoeken, bleek de bus niet weg te kunnen, omdat een automobilist zijn auto bijna tegen de bus aan had geparkeerd. In Jordanië kun je dan de politie bellen, het nummerbord doorgeven en de politie belt vervolgens de automobilist dat hij zijn auto weg moet zetten. En dat werkt! Tijdens de rit naar het hotel werd de chauffeur zelfs teruggebeld door de politie met de vraag of het in orde was gekomen!

We hebben afscheid genomen van onze Palestijnse gids, Basam. We zullen hem missen, want hij bleek een hele leuke en goede gids te zijn. De buschauffeur zien we waarschijnlijk morgen nog. We hebben een enorme bewondering voor de manier waarop hij zijn bus door het drukke verkeer heeft geloodst.

Morgen kunnen we uitslapen, want we vertrekken pas om 17.00 uur naar het vliegveld. Hoe de dag van morgen eruit gaat zien, weten we nog niet. We gaan nu eerst uitrusten van een toch wel behoorlijk vermoeiende dag.